Stoję przed sobą sprzed kilku lat, która we mnie jest i drapie od środka, żebym oddała innym to, co nie moje...
................................................................................................
* * *
Jestem człowiekiem, który nie ma czegoś do stracenia
jestem człowiekiem, który ma nic
nic żyjąc
Jestem człowiekiem, który nic chciałby stracić
zacząć nic wytracać, aby
tak mówić
Żeby znaleźć miejsce na coś przed sobą
przed niczym, wbrew niczemu
nie wszystkiemu
Nic tak nie boli, jak wszystko boli
nie tak samo, bardziej głucho
boli -- tępo--
Nic wyjaławia. Przestaję człowiekiem być
z człowiekiem, i mówić drugiemu
jak o/sobie
Lizawieta Nebulla 2006-02-23 13:33:33
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz