z dawnych...

"Na wiosnę..."

Zamawiam Cię, przejęzyczam...

Słowa zbieram z dostrzeżonej w witrynie sukienki.

Wyciągam nitki alfabetu ze szwów w przymierzalni po kryjomu,

i dopasowuję ten niemy język do długości ramiączek.

Kryguję się...

W lustrze dostrzegam wyraz "tajemnica" w niedomkniętym suwaku,

więc Cię przejęzyczam odsłoniętymi plecami

i pozwalam niedopowiedzeniu rozsypać falbanki,

spruć dekolt w uwolniony oddech,

na wiosnę.

 

                                                                                                                                      rys. ja

z dawnych...

Zostawiłam przy Tobie moje dziecko... moje niedojrzenie, które nocą głaszcze samo siebie. Teraz czas je przygarnąć i utulić, i w ten sposób przyjąć tę część Ciebie, która mnie osierociła.

The Things You Said

Piękny utwór dotykający uczuć między dwojgiem... Rzeczy, które powiedziałaś/łeś... słyszane... zniekształcony obraz...

... i głos wewnętrzny, który kołacze się pomiędzy "tak, tak, nie, nie"... Obyśmy w życiu przeżywali jak najmniej rozczarowań, a jeśli się zdarzą, obyśmy wyciągali z nich właściwą naukę i wciąż umieli znaleźć dobre słowo dla drugiego człowieka :-)

Potrzeba... Miłość...

Niedojrzała miłość mówi: kocham cię, ponieważ cię potrzebuję.
Dojrzała mówi: potrzebuję cię, ponieważ cię kocham.
 — Erich Fromm

Cytat umieszczony przez moją koleżankę na FB. Fromm dość dobrze mi znany i dlatego wiem, jak daleko mi do człowieka, o którym on pisał, ale także wiem, że należy próbować CAŁE ŻYCIE stawać się CZŁOWIEKIEM.

Te krótkie słowa skłoniły mnie do poniższych refleksji:

Z czasem trudno już odróżnić czy kocha się, bo się kogoś potrzebuje, czy odwrotnie... Myślę, że dopiero w chwili, gdy pustka zagląda w oczy, można się przekonać, co w nas siedzi, ale trzeba jeszcze mieć odwagę zobaczyć to, co w nas siedzi i być gotowym do pogodzenia się z tym, cokolwiek się w sobie odkryło, a nawet pokochać to... albo strzelić sobie w łeb.... 

I jeszcze jedno, a propos strzelania sobie w łeb. Kiedyś powiedziałam koledze, że, gdybym poznała tajemnicę miłości, odkryła jej sedno, czym jest i dlaczego i przez co i w czym jest... STRZELIŁABYM SOBIE W ŁEB.

Kinemagrafy (Cinemagraphs): ruchoma fotografia

Kinemagrafy to ruchoma fotografia stworzona przez nowojorską fotograf Jamie Beck oraz projektanta www Kevina Burga.
Odkryłam ten projekt zupełnie przypadkiem i jestem zachwycona. Pomysł jest banalny, a efekt poruszający (dosłownie i w przenośni). Kojarzy mi się to z początkami przemysłu filmowego i pierwszymi ruchomymi obrazami, a pomimo tego czuć, że projekt jest skupiony na fotografii. Kilka ujęć tej samej chwili zmontowanych w GIFa... To powrót do źródeł kina i jednocześnie przypomnienie, że u jego podstaw leży przecież robienie statycznych zdjęć i składanie ich w "ruch". Te dzieła to także prosta odpowiedź na poszukiwanie nowatorskich rozwiązań w fotografii, obywająca się bez obrazowania skandalu, skrajności i sztuczności.
Piękne, ulotne, delikatne... ciche :-)
Miłych wrażeń i udanych refleksji:

“I was shooting a building to make a cinemagraph one day, and nothing moved. I thought, well this is dumb, but then the light changed, a bird flew by, and I realized that everything is alive."

Jamie Beck - phtographer

A tutaj oryginalny blog i troszkę innych informacji, a przede wszystkim więcej kinemagrafów :-)

http://fromme-toyou.tumblr.com/tagged/gif

http://www.inspirefirst.com/2011/05/06/jamie-beck-kevin-burg-cinemagraphs/

http://www.washingtonpost.com/blogs/blogpost/post/cinemagraphs-what-it-looks-like-when-a-photo-moves/2011/07/08/gIQAONez3H_blog.html